Świątynia w Lubaszu znana jest jako cel pielgrzymek – Sanktuarium Królowej Rodzin. Wznosi się na wzgórzach morenowych. Najstarsza wzmianka o kościele w Lubaszu pochodzi z 1403 roku, ale oprócz tej świątyni stała na tzw. Krasnej Górze jeszcze jedna, drewniana, wybudowana najpewniej w 1586 roku. Pierwotna budowla spłonęła w pożarze, a wybudowany na jej miejscu nowy kościół w 1750 roku… zapadł się pod ziemię. Tak mówi miejscowa legenda. Możliwe, że zawalił się w wyniku osunięcia ziemi pod wpływem złych warunków atmosferycznych. Budowa nowej świątyni w stylu późnego baroku została ukończona w 1761 roku. Kościół otoczono pseudobarokowym murem. Wnętrze jest bogato zdobione stiukami oraz polichromią, którą tuż przed wybuchem II wojny światowej wykonano według projektu prof. Wacława Taranczewskiego. Polichromie przedstawiają sceny z życia Maryi.

Sanktuarium w Lubaszu

Celem pielgrzymek jest cudowny obraz Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem, wzorowany na obrazie „Salus Populi Romani” („Wybawienie Ludu Rzymskiego”) z bazyliki Santa Maria Maggiore w Rzymie. Stąd zapewne wzięła się legenda, że obraz pochodzi z Rzymu.

Kościół otwarty codziennie. Grupy pielgrzymkowe po wcześniejszym umówieniu – tel. 67 255 60 11.
www.sanktuariumlubasz.pl

Tekst: Jacek Y. Łuczak
Foto: Jacek Cieślewicz

Galeria