Reformatów do Miejskiej Górki sprowadził w 1622 roku Adam Olbracht Przyjemski i osadził ich przy drewnianej kaplicy Świętego Krzyża. W 1742 roku zakonnicy rozpoczęli budowę murowanego kościoła i klasztoru. W niespełna sto lat później, w roku 1833 władze pruskie przeprowadziły kasatę klasztoru, a jego budynek zamieniły na szpital. Zakonnicy powrócili tu w 1853 roku, ale w 1875 roku klasztor ponownie zlikwidowano, choć nieliczni mnisi mieszkali tu do czasu odrodzenia się prowincji  w 1923 roku.

Kościół klasztorny w Miejskiej Górce

Dziś klasztor w Miejskiej Górce należy do franciszkańskiej prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. Ten trójskrzydłowy piętrowy budynek, zniekształcony XIX-wiecznymi przebudowaniami, przylega do kościoła od strony południowej. Świątynia, pw. Świętego Krzyża, zachowała swój barokowy charakter, zarówno w bryle, jak i wyposażeniu. Z czasów jej budowy zachowało się m.in.  siedem ołtarzy, ambona, ławki, stalle w chórze zakonnym znajdującym się nad zakrystią, za ołtarzem głównym.

Kościół klasztorny jest dziś sanktuarium św. Franciszka z Asyżu. W klasztorze znajduje się nowicjat prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce.

Tekst: Anna Plenzler
Foto: Sławomir Milejski MOs810 (Wikimedia Commons CC 3.0)

Galeria