Pierwsze ślady osad pochodzą z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza. Jak ważnym ośrodkiem handlu było Obrzycko we wczesnym średniowieczu świadczy odkryty przez archeologów tzw. srebrny skarb z drugiej połowy X wieku, zawierający monety arabskie, bizantyjskie, indyjskie, perskie, rzymskie i tureckie. Z tego okresu pochodzą pozostałości grodziska znajdujące się u ujścia rzeki Samy do Warty. Od 1253 roku właścicielami Obrzycka byli joannici, potem Nałęczowie, Radziwiłłowie, Radomiccy, Mielżyńscy, a w końcu także Raczyńscy. W czasach Nałęczów, w 1458 roku, Obrzycko pierwszy raz wymienione jest jako miasto.
O Obrzycku czasem mówi się miasteczko trzech wież. Pierwsza z nich to wieża kościoła pw. św. Apostołów Piotra i Pawła. To barokowy zabytek wzniesiony w latach 1714-56 na planie krzyża greckiego według projektu Pompeo Ferrariego. Kościół jest barokowy, a wyposażenie rokokowe. Skarbami kościoła są dwa obrazy. W ołtarzu głównym znajduje się kopia obrazu Matki Bożej Rokitniańskiej. Badania wykazały, że został stworzony w XVI wieku przez malarzy szkoły niderlandzkiej. Oryginalny obraz był wcześniej najpierw w kościele w Bledzewie, a potem w Rokitnie, gdzie wydarzyło się za jego sprawą wiele cudów. Został zawieziony nawet do Warszawy, bo chciał się przed nim modlić Michał Korybut Wiśniowiecki. Obraz był też na polu bitwy pod Lublinem, gdzie Wiśniowiecki tłumił bunt szlachty. Dzieło miało wiele kopii, jedną z nich jest właśnie obraz w Obrzycku.
W świątyni nie można pominąć „Ostatniej wieczerzy” – to obraz namalowany w 1609 roku przez Eugenio Caxesa, pochodzący z hiszpańskiego klasztoru Jeronimos w Gwadelupie. Kupił go Atanazy, hrabia Raczyński i przekazał kościołowi w Obrzycku.
Drugą wieżą w Obrzycku jest wieża nieczynnego kościoła poewangelickiego, a trzecią – wieża barokowego ratusza, wzniesionego w XVII wieku. Ciekawostką budynku jest obramienie jednego z okien na pierwszym piętrze, pochodzi z 1527 roku i zostało przywiezione w całości z klasztoru Batalha w Portugalii przez hrabiego Atanazego Raczyńskiego.
Okolice Obrzycka są przepiękne. Lasy obfitują w dziką zwierzynę i grzyby, a Warta sprzyja turystyce wodnej. Jest tu przystań, która powstała w miejscu po starym, drewnianym moście. Miłośnicy nauki odnajdą idealne warunki kreatywnego wypoczynku w Domu Pracy Twórczej i Wypoczynku Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, znajdującym się w zabytkowym pałacu z parkiem.