Przy placu św. Józefa wznosi się jedna z najważniejszych świątyń Kalisza – kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który w 1978 roku otrzymał od papieża Pawła VI tytuł bazyliki mniejszej. W całym kraju słynie on jako sanktuarium św. Józefa, który jako patron ludzi pracy przyciąga co roku liczne pielgrzymki, w tym związków zawodowych.
Pierwszy kościół, drewniany, wzniesiono tu prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV wieku. W 1353 roku, z fundacji arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba Bogorii Skotnickiego, drewnianą świątynię zastąpił trójnawowy, murowany, gotycki kościół, na który w 1359 roku, z kościoła pw. św. Pawła na Zawodziu arcybiskup przeniósł tytuł kolegiaty.
Gotycka świątynia przetrwała cztery wieki. Pod koniec XVIII stulecia, podczas rozbiórki pałacu biskupów (przylegającego do nawy południowej kościoła) doszło do katastrofy budowlanej. Kościół odbudowano w 1790 roku, dobudowując do gotyckiego prezbiterium i dwóch zakrystii z kapitularzem nową, dłuższą nawę główną wraz z wieżą. Świątynia nabrała cech barokowych. Dziś jej trójnawowe wnętrze posiada barokowe i rokokowe wyposażenie z zachowanymi częściowo elementami gotyckimi (m.in. ołtarz szafiasty z około 1496 roku oraz gotycki obraz „Madonna ab igne” w klasycystycznym ołtarzu głównym, dominującym w XIV-wiecznym prezbiterium).
I choć świątynia jest pod maryjnym wezwaniem, potocznie zwana jest kolegiatą św. Józefa, bowiem św. Józef z obrazu „Święta Rodzina” z około 1670 roku (w 1768 roku uznanego za cudowny), jest patronem Kalisza. Kaliska bazylika jest także Sanktuarium św. Józefa i najważniejszym miejscem pielgrzymkowym w tej części Wielkopolski.
O najstarszej historii bazyliki przypominają cenne przedmioty przechowywane w tutejszym skarbcu – m.in. słynna patena kaliska ufundowana przed 1200 rokiem przez Mieszka Starego dla klasztoru w Lądzie oraz gotycki kielich z 1363 roku, dar Kazimierza Wielkiego dla kolegiaty.
Tekst: Anna Plenzler
Foto: Jacek Cieślewicz, Dariusz Bednarek