Choć Wolsztyn kojarzy się na ogół z parowozami to należy koniecznie przejść się po mieście w poszukiwaniu innych zabytków. W północnej części miasta, nad Jeziorem Wolsztyńskim rozciąga się park z zabytkowym drzewostanem, pośrodku którego stoi pałac z początku XX stulecia.
Architektura
Pałac w Wolsztynie wzniesiono w stylu neorenesansowym w 1857 roku, dla Apolinarego Gajewskiego. W 1890 roku Wolsztyn przeszedł w ręce Mycielskich. Wtedy też w roku 1911 powstał nowy pałac według projektu Rogera Sławskiego. Prosta bryła piętrowego pałacu poprzedzona została okazałym sześciokolumnowym portykiem zwieńczonym trójkątnym frontonem, w którym znajdują się herby: Mycielskich – Dołęga oraz Łąckich – Korzbok.
Budynek, spalony w 1945 roku, odbudowany został dopiero w latach 60. XX wieku z przeznaczeniem na elegancki hotel i SPA.
Park
Pałac otacza zabytkowy park w stylu angielskim będący obecnie parkiem miejskim. Formę regularnego założenia z alejami grabowymi i lipowymi nadano mu w XVIII i XIX wieku, gdy właścicielami tutejszych dóbr byli Gajewscy.
Dziś rośnie w nim wiele pomnikowych drzew, w tym m.in. miłorząb dwuklapowy (o obwodzie 155 cm), topola kanadyjska (510 cm), dęby, buki, jesiony, sosny, świerki i modrzewie. Na jednym z dębów w 1910 roku Marcin Rożek wyrzeźbił głowy Fauna i Meduzy – dziś konar z oryginałami rzeźb jest w Muzeum Marcina Rożka, a na dębie są ich kopie dłuta Wiesława Stępyry, który wyrzeźbił tam jeszcze jedną twarz – diabła.
Tekst: Anna Plenzler
Foto: Jacek Cieślewicz, UM Wolsztyn