Data fundacji kościoła i franciszkańskiego klasztoru w Kobylinie jest dokładnie znana, ponieważ zachował się dokument fundacyjny – 20 marca 1456 roku. Fundatorami byli ówcześni właściciele Kobylina – Katarzyna oraz jej synowie Wojciech, Mikołaj i Jan (który po wstąpieniu do zakonu franciszkanów przybrał imię Klimak) Kobylińscy. Ale zgodę na fundację arcybiskup gnieźnieński Jan Sprowski wydał dopiero w 1463 roku.

Pierwsze budowle klasztorne i kościół były drewniane. Murowany gotycki kościół zaczęto wznosić dopiero pod koniec XV wieku, a sto lat później świątynię rozbudowano. W połowie XVII wieku zespół klasztorny zniszczyli Szwedzi, a  na początku wieku XVIII spalili Rosjanie.  Odbudowę świątyni zakończono w 1720 roku nadając jej już formy barokowe.

Franciszkanie byli w Kobylinie od czasów fundacji klasztoru i kościoła do 1831 roku, gdy klasztor zamknęły władze pruskie. Powrócili  do Kobylina dopiero w 1929 roku.

Kościół pw. Matki Boskiej przy Żłóbku jest budowlą jednonawową, orientowaną, z nietynkowanym od zewnątrz gotyckim prezbiterium. Wnętrze świątyni ma głównie wyposażenie barokowe i rokokowe. W przedsionku kościoła zachowały się fragmenty wykonanego z czerwonego marmuru, późnorenesansowego nagrobka Jana Konarskiego, z końca XVI wieku. Natomiast w podziemiach świątyni spoczywa Samuel ze Skrzypny Twardowski, jeden z  najwybitniejszych polskich poetów barokowych. 

Tekst: Anna Plenzler
Foto: Karol Budziński

Galeria