Historia kościoła św. Mikołaja w Kaliszu, ufundowanego przez księcia Bolesława Pobożnego, a w roku 1992 podniesionego do rangi katedry, sięga wieku XIII. Od połowy XIV wieku do roku 1810 świątynia była w posiadaniu kanoników regularnych laterańskich, których sprowadził tu Kazimierz Wielki.
Nad dachami Kalisza
Katedra w Kaliszu jest trójnawowym kościołem halowym, przez wieki wielokrotnie przebudowywanym. Najbardziej gotycki charakter zachowało prezbiterium, wzniesione w ostatniej ćwierci XIII wieku, nakryte XVI-wiecznym sklepieniem gwiaździstym oraz przylegająca do świątyni od zachodu – gotycka wieża (nadbudowana w XIX wieku).
Wyposażenie kościoła jest barokowe. Okazały ołtarz główny jest rekonstrukcją ołtarza z 1662 roku, który uległ zniszczeniu w czasie pożaru w 1973 roku. W środkowym polu znajduje się kopia obrazu „Zdjęcie z Krzyża” pochodzącego z antwerpskiej pracowni Piotra Pawła Rubensa, namalowana przez Bronisława Owczarka. Oryginał prawdopodobnie spłonął, choć do dziś nie zostało jednoznacznie stwierdzone czy tak się faktycznie stało, czy też obraz został skradziony, a pożar miał zatrzeć ślady przestępstwa.
Ołtarze w nawach bocznych są głównie XVIII-wieczne. Bogato rzeźbiony ołtarz z tego stulecia znajduje się też w kaplicy Matki Boskiej Pocieszenia, która ze względu na patriotyczną tematykę witraży i polichromii zaprojektowanych i wykonanych przez Włodzimierza Tetmajera, zwana bywa „Polską”.
Katedra w Kaliszu – polichromia “Polska”
Na dziedzińcu katedralnym stoi, sięgający swą historią połowy XV wieku, jeden z najstarszych zachowanych budynków w Kaliszu – dawny klasztor kanoników laterańskich, będący obecnie siedzibą biskupa diecezjalnego.
Galeria
