Drewniany kościół św. Wawrzyńca w Łomnicy ma ciekawą bryłę. Wzniesiony został na planie krzyża łacińskiego, z wyraźnie zaakcentowaną częścią centralną o kształcie ośmioboku. Na stojących w niej czterech kolumnach wspiera się ośmioboczny bęben kopuły. Zdobi go rokokowa polichromia z około 1770 roku przedstawiająca Chrystusa, Maryję, św. Wawrzyńca i św. Brygidę. Interesująco kopuła ta wygląda też z zewnątrz. Kryta blachą, ma wysoką latarnię zwieńczoną hełmem z iglicą, na której umieszczono putto podtrzymujące krzyż.

Kościół zbudowany został w latach 1768-1770 z fundacji Edwarda Garczyńskiego, ówczesnego właściciela Łomnicy. Herb Garczyńskich widnieje dziś na żaglu łodzi, której kształt ma tutejsza ambona. Wyposażenie wnętrza jest rokokowe, z czasów budowy kościoła. W ołtarzu głównym umieszczono obraz św. Wawrzyńca, patrona świątyni.

Kościół w Łomnicy zamyka od wschodu oś założenia przestrzennego. Od niego aleja lipowa wiedzie do otoczonego parkiem krajobrazowym szachulcowego zespołu – dworu i dwóch oficyn. Dwór jest obecnie opuszczony, natomiast oficyny dworskie stały się wzorem dla rekonstrukcji przeprowadzonej w Wielkopolskim Parku Etnograficznym w Dziekanowicach. W parku znajduje się mauzoleum rodziny Opitz, do której Łomnica należała na przełomie XIX i XX wieku.

Tekst: Anna Plenzler
Foto: Silu / Wikimedia Commons

Galeria